Η κ. Σοφία Νάτσικα, η κτηνίατρος μίλησε σήμερα στο σχολείο μας δικαιώματα των ζώων και την καλή τους διαβίωση. Αναφέρθηκε στην υπεροπτική και εγωιστική αντίληψη πως ο άνθρωπος είναι κέντρο του κόσμου, με συνέπεια να φέρεται χωρίς αγάπη και σεβασμό στα ζώα και στο περιβάλλον. Όμως όλα τα ζώα και τα φυτά, μαζί και ο άνθρωπος, αποτελούν έναν κύκλο που αν διασπαστεί, κινδυνεύει κάθε μορφή ζωής στον πλανήτη μας. Η αλόγιστη εκμετάλλευση του έμψυχου και άψυχου περιβάλλοντός μας, η αδιαφορία για τα άλλα έμβια όντα, η απληστία, η αποξένωση από τη φύση, η ανοησία, η βαρβαρότητα και η καταστρεπτική διάθεση του κυρίαρχου ανθρώπου έχει ήδη υποβαθμίσει τη ζωή μας και θα την αφανίσει αν δεν συνειδητοποιήσουμε την ανάγκη αλλαγής.

Είχαμε μια εξαιρετικά εποικοδομητική συζήτηση με την κ. Νάτσικα που απάντησε σε ερωτήσεις όπως: Δεν παραβιάζουμε τη φύση των ζώων με τη στείρωση; Γιατί αποτελεί κακοποίηση όταν μαντρώνεις το σκύλο σου συνέχεια; Τι πειράζει να τρώμε τα ζαρκάδια; Πότε το κυνήγι αποτελεί σπορ και πότε βαρβαρότητα; Πόσο ενισχύεται η εικόνα σου όταν φωτογραφίζεσαι με το αγριογούρουνο στην καρότσα; Τι χρειάζονται οι μέλισσες και γιατί απειλούνται με εξαφάνιση; Γιατί πρέπει να τσιπάρουμε τα ζώα; Τι βλάφτει να πετάμε την πλαστική σακούλα ή το μωρομάντηλο στην παραλία; Αμολάνε οι περιβαλλοντικές οργανώσεις καροτσιές με λύκους στα χωριά μας;

Τα παιδιά ενδιαφέρθηκαν έντονα και κρατήσαμε την κ. Σοφία παραπάνω, αλλά η εκδήλωσή μας ήταν ένα σπουδαίο βήμα προς την ευαισθητοποίηση και την αλλαγή της στάσης απέναντι στα ζώα.

Αφιερώνουμε στην κ. Σοφία ένα ποίημα για τα “κοκόνια” που μας τα ανέφερε, με μεγάλη αγάπη και ευαισθησία:

Η συνέχεια (Τάσος Λειβαδίτης)
Κι εδώ θα τέλειωνε η ιστορία μου, αν στο άνοιγμα της πόρτας δεν παρουσιαζόταν η Μάρθα — η Μάρθα, εδώ και χρόνια πεθαμένη. Δεν άντεξα και το λίγο φαγητό που είχα για δείπνο κατέβηκα και το έδωσα στο σκυλί
που δεν την είχε γαβγίσει.

Τάσος Λειβαδίτης, από τη συλλογή Σημειώσεις